Στη συνέχεια μετέσχε στις συμπλοκές Ζελόβου (Ανταρτικό) μαζί με τους Παύλο Κύρου και Γεώργιο Κατεχάκη, το 1905, κατά τις οποίες ανέπτυξε πρωτοβουλία και  δράση, άξια θαυμασμού για την ριψοκίνδυνη γενναιότητά του. Τον Νταλίπη ο αρχηγός του - Γεώργιος Κατεχάκης (Ρούβας) - τον εκθειάζει σε πολλές επιστολές του (επιστολές Κατεχάκη 8/11/1938). Συνεργάστηκε ακόμα με τον Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Μετά την ασθένεια του Γεωργίου Κατεχάκη (Ρούβα) από κήλη, ο Νταλίπης ετέθη υπό τις διαταγές του αρχηγού Γεωργίου Τσόντου (Βάρδα), μαζί με τους άλλους δύο ντόπιους Λάκη Πύρζα και Παύλον Κύρου, μέχρι τις 6 Ιουνίου 1905. Στο διάστημα αυτό μετέσχε στις συμπλοκές του Ζελόβου, Πρέσπας, Μπούκοβικ, στη συνέχεια δε βγήκε στις 17 Ιουλίου 1905 με δικό του σώμα.